अचानक आज खस्यो
मनको ऐना
ठिक बिचमा हामी दुईको
तिमीले थाम्दा थाम्दै
मैले थाम्दा थाम्दै
त्यो क्षण
आकाश खसेन
त्यो क्षण
धर्ती फाटेन
प्रकृति
बगिरहिन
आफ्नै समय बेगमा
सलल सलल
र त्यो समय हिँजो भईरहयो ।
छरिएर भुईँभरी
फुटेको ऐनामा असंख्य
मैले तिमीलाई देखेँ
छरिएर भुईँभरी
फुटेको ऐनामा
असँख्य
तिमीले मलाई देख्यौ
आकृति
सँख्यामा
गुणात्मक बढ्यो
तर मन फुटेकै ठहरियो
म
मौनता उनिरहेछु
मेरै रित्तो मनमा
तिखो झिरले घोचेर
तिमी
मौनता उनिहेछौ
तिम्रै रित्तो मनमा
तिखो झिरले घोचेर
र त्यो समय हिँजो भईरहयो ।
आँखाहरु
एकै पटक रसाए
झर्न खोजे आँसुहरु
बाँध नाघेर परेलीको
तप्प ! तप्प !!
तिमीले
थाप्यौ हत्केला
आँशुको यात्रा अधुरै रहयो
मैले
थापेँ हत्केला
आँसुको यात्रा अधुरै रहयो
सायद भोली
रुन बाँकि छ अझै
तर भोली आउन बाँकी रहिरहयो ।
No comments:
Post a Comment