तिम्रो कसम म यस्तै चाहन्छु

आकाशले छोपेर धरती

हप्हप्ती गुम्सिएझैं

यौवनले पुर्ण तिम्रो बदनको

मादक सुगन्धलाई

पुष माघको तुषारो सुर्य किरणले खोलेझैं

बलात्कारी भावमा तिमीलाई

सर्वस्व नंग्याएर

स-सौंदर्य पान गर्न चाहन्छु म

आफ्नै छातीभित्रको

अपरिमेय प्रेमलाई लुकाएर

भयंकर हिंस्रक जनावार भई

निरिह प्राणीको चोक्टा लुछेझैं

तिम्रा हरेक अंग प्रत्यंगको

अलग स्वाद र अलग मिठास लिन चाहन्छु म

साँझको घामले डढेर

पश्चिम क्षितिजको रक्तिम सगरझैं

प्रत्येक रजस्वला भएको रातमा

रगतले भिजेको बस्त्रादी

खोलेर फेर्न नपाउंदै

कामदेवको अर्को रुप लिएर

धर्म छाडेर बलात्कार गरी

अतृप्त बासना तृप्ती गराउन चाहन्छु म

तर को हौ ?

कहाँ छौ तिमी ?

तिमी मेरो मानसपटको

धुमिल चित्र हौ कि ?

या फेरी मेरो समझको अलिखित कविता ?

तिमी जहाँ छौ र जो हौ

हौ त निश्चय पनि तिमी

म भित्र भएर पनि उजागर नभएकि कला हौ

आफ्नै गर्भभित्र खानी बोकेर

सतहमा मरुभुमी बाँच्न सक्दिनं म

कि त फुट तिमी मूल भएर

भिजाउ मलाई र उर्बर बनाउ

हैन भने सुन

तिम्रो कसम तिमीलाई म

पहिले जबर्जस्ती करणी र पछि निर्मम हत्या गरेर

बलात्कार र हत्याको अभियोगमा

आफैंलाई मृत्युको दण्ड दिलाउन चाहन्छु म ।