पुष्प गुच्छा सम्झेर
जिन्दगीलाई
फूलदानमा सिसाको
सजाईदिएँ
तर भ्रम रहेछ
के थाहा र ?
जिन्दगी कठोर
पत्थर रहेछ
थाहै नपाई
फुलदान टुट्यो
टुक्रा टुक्रा भएर
झर्यामझुरुम ।
फेरी सम्हालेर
जिन्दगीलाई
टाँगीदिएँ भित्तामा
तस्विर सम्झेर
उफ् !! अर्को भ्रम
भित्र भित्र यहाँ
जिन्दगी त
धमिराको गोलो रहेछ
तस्बिर बाँकि रहयो
जिन्दगीमा
पोचिएर भित्ता ढल्यो
गर्ल्यामगुर्लुम ।
आज फेरी जिन्दगी
काँचको चुरा
चुक्यो बेकाम भो
त के भो ?
नाडी खाली नराख्न
भिरीरहेको छु
कतै पुर्व जन्मको
अभिशप्त पैंचो सम्झेर
यो जिन्दगी
तिरीरहेको छु ।
कस्ले भन्यो
यस्लाई जिन्दगी ?
जिन्दगी नै ठानेर म पनि
एक भ्रमबाट क्रमश:
अर्को भ्रमको प्वालमा
छिरिरहेको छु ।
No comments:
Post a Comment