आफ्नो कुरा

मेरो कविता यात्रा : मेरो रहरहरु मध्येको यौटा रहर हो ।

म कविता संग्रह निकाल्ने ल्याकतको छु कि छैन त्यो भन्न सक्दिनं तर मैले लेखे मध्येका १११ वटा कविताहरुलाई ब्लग मार्फत एकैठाउँ भेला गर्ने अठोट गरें र लागिपरें । यो संख्या १११ नै मैले किन रोजेँको पछाडी कुनै कारण छैन तर मैले पहिले नै १११ वटै गीतहरुको अनलाईन संग्रह पस्किसकेको छु त्यस्तै १११ वटै गजलहरु राखेर गजलको पनि अनलाईन संग्रह बनाउने सोच बनाईसकेको छु । समयले साथ दिएसम्म ईच्छा लागेको कुरा गर्दै चैं जानेछु तर गरेको कामले अरुलाई कतिको प्रभाव पार्न सक्छु भन्ने कुरालाई भने समयकै अधिनमा छोडिदिनेछु । त्यसो त मैले केहिपनि लेख्दा म ठुलो कवि या लेखक हुँ भन्ने उध्येश्य राखेर लेखिनँ तर समय क्रममा लेख्दै जाँदा मैले लेखेको कुराहरु पढ्नेले मलाई पढ्न सकुन र मेरो विचारमा उठेका तरंगमा रम्न सकुन भन्ने होस भने अलि अलि राख्न थालेको छु ।

मेरो कविता यात्रा नाम दिएको यस संग्रहमा भने मैले अहिले आफुसंग भएका सबै कविताहरु , जे जति मैले कविता भनेर लेखेको थिएं र लेख्दैछु , लाई राखेको छु , त्यसो भएको कारण यस संग्रहभित्रका सबै कविता कविता नहोलान । कतिपत 'वि' हराएर 'कता?' भएका होलान त पतिपय 'क' नपुगेर 'विता' याने कि एक हातै हुनुपर्ने ठाउँमा एक बित्ता मात्रै , पनि भएका होलान । यस संग्रहमा मैले हरेक छुट्टै कवितालाई छुट्टै स्थानमा राखेर प्रत्येकमा प्रतिक्रिया लेख्न मिल्ने ढाँचा निकालेको छु र मुख्य पातोबाटै कविताको शिर्षक छानेर प्रवेश गर्न सक्ने प्रावधान पनि छ । यसो गर्ने मेरो सोचाईलाई पुरा गर्न सहयोग पुर्याउनुहुने ब्लगर मित्र दिलीप आचार्यजीलाई धन्यवाद नभनि रहन सक्दिनं म । त्यस्तै ब्लगकै माध्ययमबाट मेरो लेखाईमा उर्जा थपिदिनुहुने सम्पुर्ण ब्लगर मित्रहरु मध्ये मैले सम्झनु पर्ने केहि नामहरुमा कैलाश राई , आकार , वसन्त गौतम , उजेली , दिलीप आचार्य , जोतारे धाईवा , आरती लोहारुङ्ग सबैलाई हार्दिक धन्यवाद दिन चाहन्छु । उल्लेखित ब्लगर साथीहरु ( केहि नाम छुटेका पनि होलान ) बाट पछिल्लो समयमा निरन्तर प्रतिक्रिया र सुझाव रुपि अति ठुलो हौसला पाएको छु मैले र वहाँहरुको आत्मियताको न्यानोपन अब केवल ब्लगमै मात्रै सिमित छैन , शुरु ब्लगबाट भएर ह्रदयभरी न्यानो बनाएर बस्नु भएको छ सबै जना ।

मलाई साहित्य लेखनतिर धकेल्नुहुने मेरो दाजु डेगेन्द्र कार्की र केराबारी दार्जिलिङ कि दिदी अनिता थापालाई पनि यहाँ म सम्झन चाहन्छु । त्यस्तै बिभिन्न विषयवस्तुहरुमा कमेण्ट लेख्ने क्रममा मैले माई संसारमा पनि कविताहरु लेखेको छु र पछि त्यसैलाई सुधारेर पुर्ण कविताको रुप पनि दिएको छु तसर्थ मैले यो यात्रामा सम्झँदा माई संसार टिमलाई पनि छुटाउनु हुँदैन , सम्झेको छु माई संसार टिमलाइ विशेष गरी उमेश श्रेष्ट र कृष्ण ढुँगानालाई त्यस्तै माई संसारमा गोलेदाईको कविता पढेर प्रतिक्रिया गर्नुहुने माई संसारका पाठकहरुलाई पनि सम्झन चाहन्छु , माई संसारका पाठकहरुको प्रतिनिधित्वमा मैले छुटाउन नहुने नाम हो 'लुना' जस्ले नेपाल गएको बेला मेरो कविताहरु खोज्न पुस्तक पसलहरु चाहारेको तर नपाएको गुनासो लेख्नुभएको थियो मलाई । त्यस्तै बिभिन्न वेब पत्रिकाहरु जस्तै नेपाली पोष्ट डटकम , एच के नेपाल डटकम , समुद्रपारी डटकम , तन्नेरी डटकम , नेपाली कविता डटकम ( दाई बिक्रम सुब्बा समेत ) , समकालिन साहित्य ( कृष्ण बजगाईं सहित ) लगायत लाई मेरा यस संग्रहभित्रका धेरै कविताहरु प्रकाशित गरिदिनुभएकोमा आभार प्रकट गर्दछु ।

यस संग्रहको बारेमा छोटो प्रतिक्रियाको अलावा अलि गहकिलो मन्तब्य लेखिदिने तपाईंको समय छ भने र लेखेर दिनुभयो भने त्यसलाई म मैले पाएको पुरस्कार सम्झेर मन्तब्यहरु भनेर छुट्याएको स्थानमा ठाउँ दिनेछु र अनुरोध पनि गर्दछु यदि तपाईंको अमुल्य समयबाट अलिकति मलाई छुट्याउन सक्नुहुन्छ भने आफ्नो विचार लेखिदिनुहोला । उता प्रतिक्रिया ( संग्रहकै बारेमा नभएर खास कवितामा ) त लेख्नुहुनेछ भन्ने घनघोर अपेक्षा छँदैछ । केहि कविताहरु अझै राख्न बाँकि भएकोले अझै त यो संग्रह अधुरै छ , मैले नेपालमा छाडेका कविताहरु ( कति संख्यामा छ थाहा छैन , मेरो अनुमानमा ४० / ५० को हाराहारीमा होलान् ।) पनि हात परेपछि यसैमा थप्ने विचार गरेको छु । यस संग्रहमा दुई प्रकारका गंभिर अशुद्दीहरु देखिन सक्लान । एक टाईप गर्दा भएका अशुद्दी र अर्को मैले नजानेर भएको ब्याकरण गत अथवा भाषागत अशुद्दी । दुबै अशुद्दीहरुको निंती म अहिले नै क्षमा माग्दै पछि जानेबुझे सम्म सुधार्दै ( पुन सच्च्याउंदै ) जानेछु ।

आफ्नो कुरामा के के भन्नु पर्छ मैले के के भनें ? यसको पनि लेखजोखा तपाईंहरुनै गर्नुहोस म त मेरो कविताको यात्रामा तपाईंले एक पाईला मात्र हालिदिनुभयो भने पनि खुशी हुनेछु ।

तपाईंको यो प्रवेश प्रति धन्यवाद सहित

दीपक जडित